Fobia społeczna jest jednym z najczęściej diagnozowanych zaburzeń psychicznych. Przez niektórych naukowców uznawana za chorobę
cywilizacyjną. Jak donoszą badania, z lękiem zmaga się nawet 7-9% ogólnej populacji.
W serwisie społecznafobia.pl prezentujemy informacje na temat lęku społecznego, sprawdzone ćwiczenia stosowane w terapii oraz wskazówki pomocne w walce z chorobą. Wierzymy, że informacje zawarte na tej stronie będą dla Ciebie przydatne.
Czy fobia społeczna jest dziedziczna? Temperament (cechy psychologiczne, które posiadasz ze względu na swoją strukturę biologiczną) w dużej mierze odziedziczyłeś po swoich rodzicach. Załóżmy, że Twoja mama cierpi na fobię społeczną lub zaburzenie lękowe. Co oznacza, że może być „lękliwa z natury”, czyli jej temperament powoduje, że zachowuje się lękowo. W konsekwencji zaczyna unikać. W fobii społecznej unika innych ludzi, spotkań z nimi itd.
Może słyszałeś o ludziach, którzy uporali się z fobią społeczną. To wymaga determinacji i czasu. Gdy zaczynasz unikać sytuacji społecznych zaczynasz coraz bardziej wierzyć w to, że są „nie do zniesienia”. Silnie wierzysz, że pojawienie się pośród ludzi przyniesie wstyd i hańbę, a twój wizerunek zawsze będzie „wadliwy”. Utrzymujesz się w tym przekonaniu, rok, kolejny i kolejny. Później już traktujesz fobię jako część swojej osobowości. Jako coś co było z Tobą od zawsze. Dlatego też tak ważna jest konfrontacja z lękiem.
Wyobraź sobie życie bez lęku. Idziesz ulicą prosto pod samochód. Nie obawiasz się, że „coś Cię przejedzie”. Nie masz alarmu wewnątrz Ciebie, który mówiłby: „stop! Zatrzymaj się!”. Czasami przychodzą do mnie ludzie chcący rozpocząć terapię i mają cel przed sobą. Tym celem jest „brak lęku”. Od razu mówię im, że jest to cel skazany na niepowodzenie. Nie da się nie odczuwać lęku. Jest to podstawowa emocja, której nie możesz po prostu wykorzenić.
Pewnie się bałeś. I to nie raz. To dobrze, jak każdy. Lęk sprawia, że boimy się tego co sobie wyobrażamy, że zaraz się stanie. Jest to bardzo istotne zagadnienie, które jest fundamentem terapii poznawczo- behawioralnej.
Zastanawiasz się dlaczego to mnie spotkało? Dlaczego boję się ludzi? Może już o tym słyszałeś? Twoja przeszłość ma ogromne znaczenie. Odbija się echem w teraźniejszości i sprawia, że jest wciąż „żywa”. Kiedy jesteś dzieckiem chłoniesz bezrefleksyjnie informacje, które do Ciebie napływają. Zaczynasz doświadczać, że świat jest „bezpiecznym miejscem” lub „niebezpiecznym”.
Co robisz najczęściej gdy się boisz? Odpowiedz sobie szczerze na to pytanie. Od tego zależy czy Twoja fobia się rozwija i „rządzi” w Twoim wnętrzu. Czy też może to Ty nad nią panujesz i stajesz się coraz sprawniejszy w radzeniu sobie z nią? Praca z fobią jest jak nauka nowej umiejętności. Gdy zaczynasz uczyć się nowego języka, to co robisz?
Gdy znów będziesz przeklinał swój lęk, pomyśl o nim jak o swoim przyjacielu. Emocje są pewną informacją, drogowskazem. Radość informuje, że wszystko idzie dobrze i Twoje potrzeby są zaspakajane. Smutek zachęca do zatrzymania się i refleksji. Często również do opłakania straty w żałobie. Lęk natomiast ma Cię chronić.
Niska samoocena bardzo często wiąże się z takimi uczuciami jak zawstydzenie, smutek, brak pewności siebie czy poczucie bezwartościowości. Często zaniżone poczucie własnej wartości wiąże się z rozwojem depresji. Jak przeciwstawić się swojemu niskiemu poczuciu własnej wartości? Jak podnieść oraz zbudować pozytywną samoocenę?
Fobia społeczna, inaczej znana jako nerwica społeczna lub lęk społeczny, należy do grupy lękowych zaburzeń nerwicowych. To jedno z najczęściej diagnozowanych zaburzeń psychicznych, które polega na tym, że chory odczuwa lęk we wszystkich lub w niektórych sytuacjach społecznych.